Groot onderhoud aan een bosperceel van 6500 vierkante meter in de omgeving van Dorst (Noord Brabant), waar ongeveer 30 jaar helemaal niks aan gedaan was. Het gevolg was een grote wildernis van bomen en struiken die door elkaar heen groeiden, waardoor er geen licht op de bodem kwam en er daarmee ook geen leven was.
Daarnaast stonden er een aantal bomen in die een zeer groot risico voor hun omgeving vormden vanwege hun enorme omvang en bijbehorende stormschade, maar ook stond er veel dood hout nog overeind. Deze vormden voor mij als zager in het begin het echte gevaar en dragen niet voor niets de naam 'widow maker'.
Het bospad langs het perceel, voor aanvang van de werkzaamheden.
Veel liggend dood hout.
Ook hangend dood hout is hier aanwezig.
Een dicht gegroeide wildernis zonder licht.
De wensen van de eigenaar:
Het perceel en daarmee de directe omgeving veilig maken.
Licht en ruimte creeëren.
Hout en ander restmateriaal zoveel mogelijk laten liggen om op die manier een natuurlijke voedingsbodem te creeëren voor alles wat in een bos leeft.
Aan al deze wensen heb ik kunnen voldoen en dan maken we nog eens een rondje door hetzelfde bos.
Het bospad langs het perceel, na de werkzaamheden.
Het was niet alleen klein spul wat er uit kwam en het is ook niet zo dat ik kleine handjes heb.
Ruimte...
Ruimte en licht voor nieuw leven op de bodem.
Met name het idee van de eigenaar om de boel de boel te laten als het veilig en opgeruimd is stond me hier echt héél erg aan. Het is immers geen kunst om alles door een hakselaar te drukken en er een volledig gecultiveerd bos van te maken, maar hier krijgen allerlei dieren van klein tot groot nog een kans om hun gang te gaan. Resten zullen verteren en op hun manier weer zorgen voor nieuw leven en ik hoop eigenlijk dat door een mooi onderhoudsplan dit bos zichzelf misschien wel kan regenereren.
Nu volstaat voorlopig eens per jaar klein onderhoud in de vorm van het vrijhouden van de omheining en controleren of er geen bomen richting bebouwing hangen die een risico vormen. Een klusje wat in binnen een dag makkelijk te doen is als het bijgehouden wordt. Uitgesmeerd over een langere periode kan er dan groot onderhoud plaats vinden en blijft het niet alleen een goed onderhouden, maar ook een veilig perceel. Er komen in dit stuk bos geen mensen, dus alle insecten, vogels en reeën die dagelijks ook na het groot en klein onderhoud nog langs komen kunnen hier in alle rust hun gang gaan.
Ruim 2 jaar na het grote onderhoud maakte ik het onderstaande filmpje en in dit filmpje neem ik je een stukje mee op een wandeling door het perceel. Dat er niet alleen veel meer licht en ruimte in gekomen is, dat was al duidelijk maar dat er nu ook daadwerkelijk nieuw groen en daarmee nieuw leven in komt kun je hier ook erg mooi zien. Het stuk van de video is hetzelfde stuk als wat te zien is op de laatste 2 foto's.
Zoals ik in de video aan heb gegeven is er in dit perceel uiteindelijk gekozen om alleen klein onderhoud te doen om er op die manier voor te zorgen dat nieuwe aanwas daadwerkelijk de kans krijgt om te groeien. Verder bemoei ik me enkel uit veiligheidsoverwegingen met het perceel en voor de rest mag dus de natuur letterlijk haar gang gaan. De discussie over exoten die er in dit perceel staan ga ik op deze manier ook direct uit de weg, want het klopt inderdaad dat een aantal soorten hier niet thuis horen maar aan de andere kant zijn ze wel uit zichzelf hier in het perceel gekomen. Daarom laten we de boel de boel en hopelijk ontstaat er een zichzelf regenererend stukje bos waarbij de nadruk op 'bos' ligt, dus dat er bomen staan. Welke is in dit geval van minder belang.
